۱۳۹۰ اسفند ۱۲, جمعه

گل گفتم گلبهار



گل اصيل کدام است گلبهار؟
چه بوی پژمرده‌ای می‌دهد اين کاغذ
وقتی که می‌نويسم از اصول شکفتن


در این هرس‌های هراس‌انگيز
داس‌ها همه به تيغه‌های تيز خود می‌بالند
و از خود‌رويی سبز علف هيچ نمی‌شود گفت
در همنشينی داس‌هایی
که جاهلند و برّنده


آنها تمام حرفهای ساده شبنم را
به خط رایج توفان قلم زدند
خیال سبز شکفتن اما
به پلک باز تو پیداست گلبهار


«گل» گفتم
و از صدای خود پژمردم، گلبهار...

















۲ نظر:

  1. شبلی جان گفتم اولین نظر را من در وبلاگ جدید ت داده باشم. امیدوارم تداوم داشته باشه
    رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود

    ارادتمند

    مجید

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. خوش آمدی مجید عزیز. این اولین کامنت رو به فال نیک میگیرم. ببینیم قدمها تا کجا یاری میکنند

      حذف